فرانچسکا در ۱۰ ژانویه ۱۹۷۹ در ماسا، توسکانی (ایتالیا) به دنیا آمد و در ۱۴ سالگی رکورد زد؛ او اولین بازی سطح اولش را در لیگ A1 با پامونو کارارسه انجام داد و مسیر حرفه‌ای را با استقامت و جسارت آغاز کرد. در سال ۱۹۹۹ به باشگاه معتبر Volley Bergamo پیوست و در ۱۳ فصل حضورش توانست چهار قهرمانی سری A، دو جام حذفی، سه سوپرجام و پنج قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را کسب کند؛ در مسیر درخشش، در لیگ قهرمانان ۲۰۱۰ عنوان MVP را دریافت کرد و تحسین همگان را برانگیخت .
فرانچسکا اولین بار در ۱۰ ژوئن ۱۹۹۵ با تیم ملی ایتالیا (در 16 سالگی) مقابل آمریکا بازی کرد و در چهار المپیک (۲۰۰۰ تا ۲۰۱۲) حضور یافت؛ او با تیم ملی قهرمان جهان ۲۰۰۲، قهرمان اروپا ۲۰۰۹، جام جهانی ۲۰۰۷ و گرند چمپیونز کاپ ۲۰۰۹ شد .
در سال ۲۰۰۴، پیش از المپیک آتن، فرانچسکا برای مجلات معتبری مانند Men’s Health و Playboy تقویتی احساسی چاپ کرد؛ اقدام جسورانه‌ای که اتفاقاً او بعدها آن را به‌عنوان نوعی خودچالش و بی‌نگرشی بیان کرد و تأکید کرد هدفش صرفاً نمایش اعتمادبه‌نفس بوده .
پس از اعلام بازنشستگی در سپتامبر ۲۰۱۹، فرانچسکا در ژانویه ۲۰۲۰ بازگشت به بازی را با UYBA Busto Arsizio اغاز کرد؛ او تا پایان فصل 2021-22 چندین برد و سوپرجام دیگر به دست آورد و نهایتاً بازنشستگی نهایی‌اش را اعلام کرد.از رویارویی با توپ به مدیریت گذشت؛ فرانچسکا همزمان با پایان بازی، کمیته‌های باشگاهی را برعهده گرفت، به‌عنوان نایب‌رئیس UYBA و مشاور آکادمی جوانان Bergamo حضوری فعال داشت و از سال ۲۰۲۱ به‌عنوان کارشناس والیبال برای Sky Sport ایفای نقش کرده است .
در ۲۰ می ۲۰۲۵ اعلام شد که فرانچسکا پیچینینی به‌عنان اولین زن از تیم ملی ایتالیا، به “کلاس ۲۰۲۵” تالار بین‌المللی والیبال معرفی شده است؛ او ششمین زن سری جهانی است که چنین افتخاری را کسب کرده و احساس غرور و از خودگذشتگی‌اش را در شبکه‌های اجتماعی با پیام: «یک تکه از این تاریخ هم متعلق به من است» ابراز کرد. او تنها بازیکنی است که ۶ بار قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا (به همراه ۲ بار عنوان MVP) در کارنامه دارد؛ بیش از ۵۰۰ بازی ملی، بیش از ۵۰ مدال قهرمانی بین‌المللی و دست‌کم ده‌ها افتخار فردی، نشان‌دهنده میراث شگفت‌انگیز او در ورزش جهانی ست.